Geneesmiddelen in de antroposofische geneeskunde

Een uit de natuur gehaalde substantie moet in de regel vooreerst doorheen een aangepast farmaceutisch proces tot geneesmiddel omgewerkt worden. Dit farmaceutisch proces vormt daardoor de verbinding tussen natuursubstantie en patiënt. Vanuit dit gezichtspunt moet aan de kwaliteit van het productieproces principieel hetzelfde belang gehecht worden als aan de uitgangssubstantie. Of een bepaald farmaceutisch proces geschikt en zinvol is, wordt beoordeeld volgens het therapeutische doel, vanuit de gezichtspunten van de antroposofische therapierichting.

Dit komt in het nawoord van het (Duitse) Homöopathisches Arzneibuch (HAB) van oktober 1985 als volgt tot uitdrukking: ‘De in de monografieën vastgelegde kwaliteitseisen voor grondstoffen en geneesmiddelenvormen werden overeenkomstig de gezichtspunten van de homeopathische en antroposofische therapierichtingen vastgelegd, en verzekeren, met het oog op de therapeutische werkzaamheid, dat de geneesmiddelen bij het eerbiedigen van de beschreven productieprocessen een constante kwaliteit hebben. Bij een gebruik van gelijke uitgangsstoffen ter productie van geneesmiddelen van andere therapierichtingen, moeten de kwaliteitseisen in bepaalde omstandigheden overeenkomstig gemodificeerd worden’.

In welke zin zijn de geneesmiddelen uit de antroposofische therapierichting, die volgens een homeopathisch proces geproduceerd worden, te onderscheiden van de geneesmiddelen uit de (‘eigenlijke’) homeopathische therapierichting?

Ondermeer hierdoor:

andere uitgangsstoffen, zowel naar aard als naar vóórbehandeling;
gemodificeerde productieprocessen, zoals o.a. bijzondere toepassing van warmteprocessen
het laagst mogelijke alcoholgehalte tot 100%-alcoholvrije bereiding;
bijzondere bereidingsprocessen;
een uitgebreider assortiment afleveringsvormen.

Het wezenlijke, ook voor de productie van geneesmiddelen, is de samenhang waarin het product door de therapeutische doelstelling van de arts gebracht wordt.